Skwalan i skwalen to długołańcuchowe węglowodory naturalnie występujące w ludzkim sebum oraz różnych źródłach roślinnych (oliwki, trzcina cukrowa). Oba związki mają postać bezbarwnego olejku, który szybko wchłania się w skórę nie pozostawiając uczucia tłustości (tzw. ‘suchy olej’).
Ponieważ oba te związki posiadają bardzo podobne nazwy, często są one mylone, a producenci kosmetyków zapędzają się w deklaracjach.
Skwalen – związek wielonienasycony o wzorze C₃₀H₅₀. Występuje w sebum w ilości ok 13% (u osób młodych). Jego ilość spada wraz z wiekiem (dlatego cera dojrzała jest zwykle cerą suchą). Ze względu na nienasycony charakter wiązań, jest związkiem dość niestabilnym.
Właściwości:
Skwalan – uwodorniona wersja skwalenu o wzorze C30H62 (brak wiązań podwójnych). Jest związkiem wysoce stabilnym termicznie i oksydacyjnie. Również naturlanie występuje w sebum, choć nie udało mi się znaleźć źródła, które by wymieniało w jakiej ilości dokładnie.
Właściwości:
Skwalan ze względu na większą stabilność niż skwalen, jest związkiem powszechnie stosowanym w kosmetyce jako dodatek do formulacji lub solo. W tym przypadku trzeba nadmienić, że wielu producentów kosmetyków niestety zapędza się w deklaracjach i przypisuje skwalanowi właściwości antyoksydacyjne i przeciwzapalne, których on nie posiada (są to właściwości skwalenu). O ile związki te są bardzo podobne w budowie (i nazwie), to jednak ich funkcja nie jest identyczna i nie można postawić między nimi znaku równości.
Skwalen – stosuje się głównie w medycynie jako środek wspomagający wchłanialność leków lub jako adjuwant w szczepionkach.
Skwalan – zastosowanie w kosmetyce do:
Bibliografia: